Björn (33): ‘De top ging ik niet halen, maar wat kon ik wél bereiken?’

In 2011 begint Björn Koreman (33) met hardlopen. Hij zet geweldige tijden neer, maar blijft wel roken. Totdat hij twee jaar later bij een wedstrijd de eindsprint verliest en vierde wordt. Die avond rookt hij zijn laatste sigaret. In de interviewreeks ‘De Verandering’ vertelt hij over zijn nieuwe leven. ‘Naast het podium grijpen, was de trigger die ik nodig had.’

Björn: “In 2011 liep ik voor het eerst vijf kilometer. Dat had ik de avond ervoor besloten, zonder ooit een rondje te hebben hardgelopen. Maar ja, mijn vader ging de Singelloop doen en ach, dat moest ik als sportieve handballer toch ook kunnen? Ik kon het inderdaad. Zonder training liep ik vijf kilometer in net iets meer dan twintig minuten. Zo is mijn liefde voor hardlopen ontstaan.

Pakje per dag

Die nieuwe liefde stond nogal haaks op mijn levensstijl. In mijn leven speelden drank, sigaretten en lange nachten in Bredase kroegen een centrale rol. Na die eerste Singelloop stopte ik met drinken. Roken bleef ik wel doen, gemiddeld een pakje per dag. Soms zelfs meer. Zonder al te veel training liep ik het jaar later op de Singelloop een minuut sneller.

Geen podiumplek

Daarna ging ik fanatieker lopen. Ik werd lid van een loopgroep. In 2013 liep ik een wedstrijd. Het ging lekker. Toch verloor ik de eindsprint en werd vierde. Ik had dan wel een persoonlijk record gelopen, maar stond niet op het podium. Daar baalde ik ontzettend van. Ik besloot ter plekke dat ik ging stoppen met roken. Die avond rookte ik op een terras mijn laatste pakje op. Daarna heb ik nooit meer een sigaret aangeraakt.

Nadat ik was gestopt met roken, liep ik nog steeds automatisch het rookhok in

Hardlopen als ideale afleiding

De eerste weken vond ik best lastig. Dat je dan op de bus staat te wachten en uit gewoonte in je jaszak naar een sigaret zoekt. Ik werkte toen bij de supermarkt. Als je de trap op liep was de eerste deur de deur naar het rookhok, de tweede naar de kantine. De eerste weken liep ik soms automatisch het rookhok in. Die gewoontes moest ik echt doorbreken. Afleiding hielp daarbij. En hardlopen was voor mij de allerbeste uitlaatklep.

Cola en een bitterbal

Achterom kijken heb ik nooit gedaan. Ik mis niets aan mijn leven van ‘toen’. Ik heb de afgelopen tien jaar heus nog wel een avond in de kroeg gestaan. Maar eigenlijk vond ik er niet veel aan. Dat ik niet drink, helpt op zo’n avond waarschijnlijk niet. Maar ook die drank mis ik nooit. Bij mooi weer zit ik nog wel graag op het terras. Dan bestel ik een frisje en eet ik een bitterbal. Net zo lekker.

Ik had zoveel gerookt en gedronken, dan kon ik de top toch nooit meer halen?

De onbereikbare top

Hardlopen heeft me veel meer gebracht dan alleen een heleboel mooie ervaringen en PR’s. Ik ben veel ambitieuzer geworden. Toen ik begon met hardlopen, dacht ik dat ik nooit ver kon komen. Ik had zoveel gerookt en gedronken, dan kon ik de top toch nooit meer halen? Dat was in het begin ook helemaal niet mijn doel. Ik wilde vooral kijken hoe ver ik dan wél kon komen. Maar het ging goed. En dus legde ik mijn doelen én mijn grenzen steeds verder.

Wie: Björn Koreman (33)
Mooiste hardloopmoment: De marathon van Wenen winnen in december 2020. Ik kwam binnen op 2.11,07. Het was nog in de coronatijd, waardoor er maar heel weinig mensen bij mochten zijn. Mijn vriend en trainingsmaatje Luuk Maas was er als enige bij.
Beste hardloopadvies dat ik ooit kreeg: Door mijn armen goed te bewegen, bespaar je heel veel energie. Met dank aan mijn toenmalige trainer Bram Wassenaar.
Gouden tip voor beginners: Investeer altijd in goede schoenen. En laat je niet misleiden door willekeurige mensen die op social media hardlooptips geven. Juist in die beginfase is het zo belangrijk om tips te krijgen van iemand die er verstand van heeft. Zoek een geschikte trainer of ga langs bij een hardloopwinkel.

Alles voor het doel

Natuurlijk vind ik het ook wel eens lastig om mezelf te motiveren. Bijvoorbeeld als de regen met bakken uit de hemel komt. Of als ik slecht heb geslapen. Als ik een keer minder zin heb of het onderweg zwaar heb, denk ik aan de doelen die ik mezelf heb gesteld. Dan zeg ik tegen mezelf: ‘Ik heb al honderden uren getraind en afgezien, dit uur kan er ook nog wel bij’.

Dankzij het hardlopen durfde ik ook in mijn werk ineens stappen te zetten

Impact buiten de baan

Niet alleen in het hardlopen verlegde ik mijn doelen de afgelopen jaren steeds verder. Ook zakelijk durfde ik ineens stappen te zetten. Voordat ik topsporter werd, werkte ik in de horeca. Ik had het ontzettend naar mijn zin. Als ik niet fanatiek was gaan hardlopen, had ik daar waarschijnlijk nog steeds gewerkt. Een eigen bedrijf runnen? Een nieuw merk in de markt zetten? Dat had ik nooit gedurfd. Door het hardlopen heeft mijn zelfvertrouwen een enorme boost gekregen.

Zakelijk succes

Het heeft er mede voor gezorgd dat ik sinds 2020 mede-eigenaar van Doubdle ben, een natuurlijk frisdrankmerk. Dat doe ik samen met een compagnon die het merk in 2010 begon. Ik ben verantwoordelijk voor Nederland en België. Het gaat hartstikke goed. Mijn persoonlijke records op de vijf kilometer zijn in dat opzicht zeker niet mijn grootste prestaties. Dat zit misschien nog wel meer in het zakelijke. Dat ik, ook dankzij het hardlopen, heb geleerd om kansen te zien en ervoor te gaan.”